Construído en estilo gótico mariñeiro (séculos XIV-XV), este templo, declarado Ben de Interese Cultural, conserva restos románicos doutro anterior na capela maior, así como nos seus canzorros historiados
Conserva este templo restos románicos na capela maior, así como nos seus canzorros historiados. A maioría da construción pertence á época gótica, que desde comezos do século XIV foise construíndo en varias etapas.
A principios do século XVIII constrúense as capelas do Socorro e do Carme. Cando os franceses saquearon a vila, a igrexa sufriu un incendio que arrasou todo o seu interior.
Ao longo do século XIX a torre sineira viuse afectada en tres ocasións por diversos raios; deles, o máis grave produciuse en 1885, coincidindo coa festividade de San Xosé, que ocasionou tres mortos e máis de 60 feridos. Ademais da torre, afectou á fachada e ao tellado.
A igrexa parroquial de Corcubión está presidida pola impresionante imaxe de San Marcos da Cadeira, trátase dunha talla gótica da escola veneciana datábel na segunda metade do século XV.
A igrexa organízase nunha planta de salón rectangular, de nave única, e unha capela maior rectangular. A nave divídese en catro tramos mediante tres arcos apuntados con arestas.
Os arcos repousan en semicolumnas apegadas, rematadas en capiteis decorados con follas talladas esquemáticamente. A nave leva unha cuberta de madeira a dúas aguas.
A Capela Maior cúbrese con abóbada cupuliforme (de influxo bizantino) que vai sobre nervos diagonais volteados sobre columnas encostada
CRONOLOXÍA:
Capela Maior, século XIV.
Nave e abóvada, segundo cuarto do século XV.
Capelas do cruceiro e sacristía, primeiro terzo do século XVIII.
Segunda sacristía, baptisterio e fachada, último cuarto do século XIX.
Estilo: Gótico mariñeiro, excepto as Capelas do cruceiro (Barroco) e a fachada (Neogótico).
Autores: Só se coñece o autor da fachada neogótica, Domingo Rodríguez Sesmero.
Fuente:Concello de Corcubión
