Tras cinco días de proxeccións no que se exhibiron 22 curtametraxes, 13 videoclips e 8 longametraxes realizadas pola xente do audiovisual galego, os espectadores da IV Edición doFestival Primavera do Cine en Vigo decidiron que os tres gañadores deste ano sexan:
*Mellor videoclip: Bombones de Cereza de Cristian Otero e Marc Soler. Canción do grupo Inerttes.
*Mellor curtametraxe: Curricán (2014) de Alvaro Gago. Curtametraxe de ficción de 15 minutos onde a mirada de Xan Currican nos guía polas rúas de Vilanova de Arousa, un pobo cheo de grandes cadros e interminables epifanías.
*Mellor longametraxe: A Volta Dos Nove (2014) de Antonio Caeiro. Documental de 63 minutos sobre un misterioso suceso acontecido o 15 de outubro de 1936 que conmocionou o todo Val Miñor. Apareceron nove inscricións na terra,feito que os cidadáns nunca esquecerían.
No seu discurso de despedida, Juan de Castro, director do Festival por primeira vez, agradece a labor de todo o equipo de organización e aplaude o traballo dos realizadores galegos pola calidade da selección oficial deste ano: “O Festival Primavera do Cine naceu, por suposto, para darlle pulo e soporte ao audiovisual galego, pero a nosa primeira intención e o destino da nosa labor sempre vai ser o público da cidade de Vigo, que merece ter a oportunidade de visionar filmes que se caractericen pola súa calidade, eclecticismo e compromiso social. E no noso caso tamén pola galeguidade”.
De Castro tamén dálle as grazas aos espectadores que acudiron (e inclusive, repetiron) e critica aos pseudo-intelectuais vigueses que non fixeron acto de presenza: “Xogamos coma nunca, perdemos coma sempre ou, noutras palabras, éxito de crítica pero non de público. Non somos ilusos, sabemos que é moi difícil atraer a una persoa a que veña a sentarse, con este sol, a escuras nunha butaca durante hora e media a ver una película que non coñece, non e fácil. Máis houbo xente que viu, e que inclusive volveuno a facer! Xa temos fans! Esta é, para min, a referencia e a satisfacción de que algo o estivemos a facer ben nestes anos. É así como agradezo a estes espectadores, tamén sinalo a moito cultureta que lle plantas un festival coma este e non o pisa, en fin…”
O director recorda a falta de financiamento da que adoece o festival: “Fixemos o que puidemos cos nosos medios. Este festival levántase con moita intelixencia e favores, e un presuposto de menos de catro cifras. Si, amigos, resistimos. Este festival é posible polo amor ao cine e á vontade de ofrecelo a todos do xeito máis amable e económico posible. Quero agradecer ós patrocinadores que confiaron e se ilusionaron con nos. Agradecer a concellería de cultura por brindarnos a axuda que habitualmente nos ofrecen. A ver se o ano que ven, se temos festival, se estiran máis, porque cartos parece que hai… Haberá que falar co alcalde que é o que manda manda”.
Por último, De Castro adica unhas palabras a súa nai: “Este amor o cine que no meu caso foi inculcado pola miña nai, que me explicaba as secuencias de Rebeca ou o xiro final de Testemuña De Cargo e eu vibraba con ela, marabillado. É por isto que eu quero adicarlle o meu traballo a ela, a miña nai. Que grazas a ela asegureime moita felicidade co cine”.
Esta foi a programación da Gala de Clausura:
• Ás 19,00 horas Inversa Teatro, un grupo teatral de experimentación, realizou unha pequena actuación a modo de presentación.
• Ás 19:15 horas João Ribeirette, do Instituo Camões, fixo unha introducción do filme de Manoel Oliveira, “O Estranho Caso De Angélica”.
• Ás 21:00 horas outra actuación de Inversa Teatro e concerto de Camarada Nimoy.
• Ás 21:25 horas entrega da mención honorífica a Sarabela Teatro.
• Ás 21:30 horas entrega dos tres xa mencionados galardóns e discurso de despedida do
director do Festival, Juan de Castro.