O Parlamento de Galicia aprobou onte a Lei do Patrimonio Cultural de Galicia, na que se recolle este recoñecemento. Dáse resposta a unha vella reivindicación dos colectivos relacionados con ambas as dúas rutas xacobeas
O Plan Director e Estratéxico do Camiño de Santiago, aprobado polo Consello da Xunta de Galicia no pasado mes de setembro, está en consonancia con esta nova normativa legal que procura, entre outros obxectivos, o mantemento dos valores esenciais do Camiño e a posta en valor do patrimonio cultural asociado ao Camiño de Santiago e que agora están referendados por esta nova Lei de Patrimonio Cultural de Galicia.
Así mesmo, a nova lei inclúe a incoación da declaración de BIC dunha Ruta Xacobea se os concellos polos que esta discorre o solicitan por unanimidade
Así mesmo, esta nova lei inclúe a incoación da declaración de Ben de Interese Cultural (BIC) dunha Ruta Xacobea se os concellos polos que esta discorre o solicitan por unanimidade, o que constitúe un paso máis na garantía da súa protección e conservación.
Por outra parte, a normativa permitirá establecer un plan territorial integrado dos Camiños de Santiago co obxectivo de avanzar pola senda dunha protección efectiva do Camiño de Santiago. O ámbito deste plan estenderase á totalidade dos territorios históricos delimitados.
O CAMIÑO PORTUGUÉS
O culto xacobeo tivo no Camiño Portugués un territorio fundamental para entender a verdadeira dimensión internacional do fenómeno das peregrinacións.
Esta ruta tomou relevancia, sobre todo a partir do século XII, tras a independencia dePortugal. O seu trazado herda vías e camiños antigos, como a Vía XIX, construída no século I d.C., que unía Braga con Astorgaa través de Ponte de Lima, Tui,Pontevedra, Santiago e Lugo, unha das calzadas romanas máis importantes, pois vertebrou a Gallaecia. Unha variante desteCamiño pola costa cruza o río Miño pola Guarda e, sempre pegada ao mar, conflúe coa variante interior en Redondela.
O culto Xacobeo tivo no Camiño Portugués un territorio fundamental para entender a verdadeira dimensión internacional do fenómeno das peregrinacións. Esta ruta tomou relevancia, sobre todo a partir do século XII, tras a independencia de Portugal, a mediados da centuria.
Foi tal o sinal en terras lusas do fenómeno xacobeo que a propia rede viaria de Portugal se configuraría así, de sur a norte, pasando polos lugares que o Camiño Portugués ía fixando cara a Galicia: Lisboa,Santarém, Coimbra, Porto, Barcelos, Ponte de Lima e Valença do Minho, onde o itinerario cruza o río Miño e entra en Galicia.
No século XIX, o de menor afluencia das peregrinacións —por mor dos novos tempos marcados pola Revolución Francesa e a invasión de España polas tropas napoleónicas—, o Camiño Portugués converteuse, non obstante, na vía xacobea máis activa. Nesa centuria, máis do 80 % dos peregrinos estranxeiros foron portugueses.
Fuente: Xacobeo